☆★☆ مذهب سرا ☆★☆
مردی که آســمان بــه زمین داده بود در ســـجده‌اش شـــبانه غــزل می‌ســرود مردی که از مدینـه به این خاک پا روشـــن‌تـــر از ســتاره و خورشــید بـود آن مرد ســبز پـوش، غزل نوش در کوچــــه‌هــــا نـــماز، اقـــامه مردی که بـــــا طنیـــــن لا الای گرد و غبـــــار، از تــــن شــــهری زدود دسـتی اشـاره کرد و خروشـید رود آن دســــــت و آن تلاطــــــم و امواج رود یــک مرد نیســت که ضامن آهو شود نـــور الهـــدی، چـــراغ خــدا، مرد جــود امشــب چگونــه وصـف کنـم ماهتـاب دعبــــل که آفتــــاب جهــــان را ســــتود بـــا من بخـــوان ترانــه سرســبز بــاغ ای ســـــروناز نغـــــمه گل در ســـــجود آنجاســت ســمت بــاور دل، بـاغ مأمون که روی بســــــتر زر می‌غنـــــود بـا یـک بغل شکوفه و گل می‌رسد مردی که بــــال چلچلــــه را می‌گشــــود فـــردوس، امتــداد مســیر نـگاه ای ابرهـــــــای معجــــــزه، رود خلــــــود بــاران! ببــار تــا هــمه ایــمان در آیــــه‌هـای چشـم تـــو ابـــر کبـــود ایـن روزهای سبز که میلاد این گل در رقص واژه‌ها، دف و نی، چنگ و عود علی دولتیان
کو
کو
گذاشت
کو
هشتمین
نـــمود کو
خـــود
کو
شهر
کو
چرا
کو
را
کو
را
کو
آسمان
کو
بهار
کو
اوسـت
کو
بیاوریـم
کو
است
کو
| Design By : Pichak |
اسم وبلاگمو تازه عوض کردم ..... اونایی که همیشه سر میزدید این وبلاگ همون وبلاگه..... نظر یادت نره...... دنبال یه دوست (.......)همیشگی هستم اگه خواستی تونظرات بگو............
